આજ ની આ પોસ્ટ હું Janani Ane Janambhumi Swarg Thi Upar Essay In Gujarati 2023 જનની અને જન્મભૂમિ સ્વર્ગ થી ઉપર પર નિબંધ લખવા જઈ રહ્યો છું. Janani Ane Janambhumi Swarg Thi Upar Essay In Gujarati 2023 જનની અને જન્મભૂમિ સ્વર્ગ થી ઉપર પર નિબંધ વિશે જાણવા નીચે નો લેખ વાંચો. હું આશા રાખું છું કે દરેક વિદ્યાર્થીઓને જોઈતી માહિતી Janani Ane Janambhumi Swarg Thi Upar Essay In Gujarati 2023 જનની અને જન્મભૂમિ સ્વર્ગ થી ઉપર પર નિબંધ આ લેખ પર થી મળી રહે.
આપણે બાળપણથી જોતા આવ્યા છે કે ધાર્મિક કોઈપણ કાર્યનું આયોજન કરવામાં આવે ત્યારે બ્રાહ્મણ દ્વારા સૌ પ્રથમ ધરતી માતાને જળ અને પુષ્પ અર્પિત કરવામાં આવે છે અને ત્યારબાદ દેવી-દેવતાઓની પૂજા કરવામાં આવે છે.
બાળપણથી મારા મગજમાં એક પ્રશ્ન ચાલતો આવ્યો છે ?કે સર્વ પ્રથમ ધરતીનું પૂજન કેમ કરવામાં આવે છે આ પ્રશ્નના ઉકેલ માટે મેં મારા પરિચિત બ્રાહ્મણને આ પ્રશ્ન પૂછ્યો તેમને ખૂબ દિવસ સરળ રીતે મને જવાબ આપતા કહ્યું કે ધરતી જ બધી વસ્તુનો આધાર છે.
આજે જે બધા કાર્ય ધરતી પર થઈ રહ્યા છે તે બધાનો આધાર પૃથ્વી જ છે આજે આપણે જે જગ્યા ઉપર બેસીને પૂજા વિધિ કરી રહ્યા છે તે સ્થળ પણ ધરતી ઉપર જ છે .આપણે જે કાર્ય કરી રહ્યા છે તેનો આધાર પણ પૃથ્વી જ છે આપણા બધા કાર્યો તેમ જ આપણી સંસ્કૃતિનો આધાર પણ ધરતી જ છે.
Janani Ane Janambhumi Swarg Thi Upar Essay In Gujarati 2023 જનની અને જન્મભૂમિ સ્વર્ગ થી ઉપર પર નિબંધ
જન્મભૂમિ નું મહત્વ Importance of Our Motherland :-
આપણી આ દુનિયામાં 200થી પણ વધારે દેશ છે અને બધાની પોત પોતાની ભાષા અને સંસ્કૃતિ છે.પરંતુ આપણા ભારત દિવસે જેવું રાષ્ટ્ર છે જે અખંડ રૂપ થી ધારા પ્રવાહ વાળી સંસ્કૃતિ આખા વિશ્વમાં સર્વશ્રેષ્ઠ સંસ્કૃતિ માનવામાં આવે છે. જે હું ભૂમિ ભારત સર્વશ્રેષ્ઠ સંસ્કૃતિ માનવામાં આવી છે આપણે પુણ્ય ભૂમિ જે ભારતની વાત કરવામાં આવે છે તે અનંત સમયથી માતૃભૂમિ ની સંઘના ધારણ કરેલી છે.
Also Read માતૃપ્રેમ પર નિબંધ Mothers Love Essay in Gujarati
ભારતીય સંસ્કૃતિ અનુસાર ભારતને આદરણીય કહેવામાં આવી છે તેથી આપણી પૃથ્વીને આપણે માતા તરીકે સંબોધન આપીએ છીએ. આજ અનુભૂતિ મહાભારતના યજ્ઞ પ્રશ્નોમાં પણ કરવામાં આવેલ છે. જ્યારે યુધિષ્ઠિર ને પૂછવામાં આવ્યું હતું કે આકાશથી ઊંચું શું છે અને પૃથ્વી કરતા પણ ભારે શું છે તો યુધિષ્ઠિરે જવાબ આપતા કહ્યું હતું કે આકાશ કરતાં પણ ઊંચા છે પણ પિતા અને માતા પૃથ્વી કરતા પણ ભારે છે અર્થવેદમાં પણ વર્ણન કરવામાં આવ્યું છે પૃથ્વી એટલે ભૂમિ મારી માતા છે અને હું તેનો પુત્ર છું.
यजुर्वेद में भी कहा गया है- नमो मात्रे पृथिव्ये, नमो मात्रे पृथिव्या:।
ભારતની સદાચાર્ય ભૂમિની સંસ્કૃતિ પણ સદા ચાલે છે આ ભારતીય સંસ્કૃતિ વ્યક્તિને મહાન કાર્ય કરવા માટે પ્રોત્સાહિત કરવા માટે માત્ર વ્યક્તિત્વ જ નહીં આપતી પરંતુ વ્યક્તિત્વના અંતિમ વિકાસને સામાજિક સ્તરે પહોંચાડે છે અન્ય દેશોને સંસ્કૃતિઓ સમય સમયના બદલાવ સાથે નાશ પામતી રહી છે તેમાં ઘણા ઉતા ચઢાઓ પણ જોવા મળ્યા છે પરંતુ ભારતીય સંસ્કૃતિ પ્રાચીન સમયથી તેના પરંપરાગત અસ્તિત્વ સાથે અમર રહી છે.
ભારતીય સંસ્કૃતિ અને તેની વિવિધતા વિશે એક બહુ જૂની કહેવત લખ્યા છે દરેક માઈલે પાણી બદલે છે વાણી એટલે કે પાણીનો સ્વાદ દરેક મહિને બદલાય છે તેમ આપણા દેશોના લોકોની ભાષા દર ચાર મહિલા બદલાતી રહે છે માત્ર ભાષા ભાષા જ નહીં લોકોની ખાનપાન રહેન રીત રિવાજ જીવનશૈલી વગેરે વગેરે માં વિવિધતા જોવા મળે છે પરંતુ વિવિધતા હોવા છતાં પણ આપણા દેશના લોકોમાં એકતા જોવા મળે છે.
મહર્ષિ અરવિંદ જેવો એક મહાન ક્રાંતિકારી હતા તેમણે પાછળથી એક સાધુનું જીવન જીવ્યું હતું અને પોંડીચેરીના એક આશ્રમમાં આશ્રમમાં રહીને આધ્યાત્મિક અભ્યાસ કરવાનું શરૂ કર્યું તેમણે અખંડ ભારતને તેમની આધ્યાત્મિક સાધનાઓ નો આધાર પણ બનાવ્યો હતો. તેમણે જ અવિભાજ્ય ભારતમાં મધર ઇન્ડિયા નો અનુભવ કર્યો હતો માથુ ભૂમિની સીમાઓ માતા હોય છે જે રીતે એક સારા બાળકે તેની માતાના જીવનને જીવન અને સન્માનની રક્ષા કરવી જોઈએ તેવી જ રીતે દેશની સરહદની ની પણ રક્ષા કરવી જોઈએ કોઈપણ વ્યક્તિ ગમે તેટલો મોટો મહાન બની જાય તે હંમેશા માટે તેના માતા પિતા અને માથું ભૂમિનો ધૂણી રહે છે આપણે બધાનું ઋણ ચૂકાઈ શકે છે પરંતુ પોતાની માતા તેમ જ માતૃભૂમિ નું ઋણ ક્યારે પણ ચુકાવી શકતા નથી આ પૃથ્વી માનવ જીવનની શરૂઆત અને અંત નો આધાર છે.
જનનીનું મહત્વ Importance Of Mother :-
તા અને જન્મભૂમિ ના ખોળામાં બાળકને કોઈપણ પ્રકારની ચિંતા રહેતી નથી અને જો તે અનેક કરેલી કરતી ભૂલો પણ માતા તેને ક્ષમા કરી દે છે આખા સંસારમાં માતાને દયા મમતા ત્યાગ પ્રેમ કરુણા સંમાની મૂર્તિના રૂપે પૂજા પૂજવામાં આવે છે.માતાના ખોળામાં સુઈને બાળકને સાચા, પ્રેમ, સુખ, આત્મીયતા અને આનંદની અનુભૂતિ થાય છે. કહેવાય છે ને કે સ્વર્ગમાં મનુષ્યને દરેક ઈચ્છાઓની પૂર્તિ કરવામાં આવે છે ત્યાં મનુષ્ય જીવન ચિરંજીવી તેમજ અમર, સુખ ,મેળવે છે રોગ , જરામ, મૃત્યુ વગેરેથી ઉપર હોય છે.
પરંતુ પરંતુ સ્વર્ગ જો બધાના નસીબમાં હોય પણ ખરું ના પણ હોય પરંતુ માતા અને જન્મભૂમિ દરેક વ્યક્તિના નસીબમાં હોય છે તેણે તેનું સન્માન કરવું જોઈએ પરમાત્મા એ સ્વર્ગનો અધિકાર માત્ર પુણ્ય, આત્મા અને જ્ઞાની ,તેમજ પવિત્ર મનુષ્યને જ આપી છે. પરંતુ જનની અને જન્મભૂમિ નો ખોળો તેણે સંસારના દરેક મનુષ્યને આપ્યો છે. આ દુનિયામાં સાચો સુખ તે કેવળ અમુક મનુષ્ય માટે જ નહીં પરંતુ બધા જ મનુષ્ય માટે આપ્યો છે તે ગણાય છે.
માતા ગર્ભમાં તેના બાળકનું સિંચન લોહી દ્વારા કરે છે અને તેના જન્મ પછી તેનું દૂધ પીવડાવીને બાળકને મોટું કરે છે તે બાળકને શિક્ષા જ્ઞાનનું પ્રથમ પગથિયું ગણવામાં આવે છે દુનિયામાં માતા શિક્ષક તેમજ પિતા કરતાં પણ મોટી માનવામાં આવી છે કોલિંગ ના શબ્દો પ્રમાણે માતા જીવિત વસ્તુઓમાં સૌથી પવિત્ર છે.
मित्राणि धन धान्यानि प्रजानां सम्मतानिव ।जननी जन्म भूमिश्च स्वर्गादपि गरीयसी ॥
મિત્રો, સંપત્તિ અને અનાજ એ લોકોની અનુમોદન સમાન છે.
માતા અને જન્મભૂમિ સ્વર્ગ કરતાં પણ વધુ કિંમતી છે.